10 september Monument Valley

Vandaag een relatief korte rit (Amerikaanse begrippen). In Cortez aftanken en dan op weg naar Kayenta. We zijn Cortez amper uit, zien we de wijdsheid weer. Lange rechte stukken, links en rechts groen en geel van de vlaktes. Als je naar voren kijkt en in de spiegels rijden wij zessen alleen in zo'n onmetelijk gebied. He, een hutje in 'the middle of nowhere', het is duidelijk bewoond. Je snapt niet hoe men daar kan leven. We rijden nog steeds door gebergte; mooi om te zien hoe elke rotspartij  geerodeerd is. We komen in Ute-reservaat, meteen een groot casino naast de weg. Even verderop hutjes, waar de mensen 'art en gifts' verkopen.

Het weer is weer heerlijk om te rijden; we hoeven niet warm in  te pakken.

We rijden nog steeds richting Montezuma, ons verwonderen over het uitzicht. De terra-kleuren, afgewisseld met groen en geel (grassen) en grijs. Op een gegeven moment komen we een bocht om en kijken tegen een massief aan, waar deze kleuren diagonaal naar boven lopen; dit blijft wel even op het netvlies.

In de vlaktes zien we ook steeds vaker de waterbollen staan, alsmede ja-knikkers, sommigen knikken inderdaad.

We draaien van de weg af en gaan naar 'Four Corners Monument'. Arizona, New Mexico, Colorado en Utah liggen hier tegen elkaar. In Mexican Hat houden we lunchpauze. Even tussenstop in Bluff, Montezuma Creek valt tegen. Het visitor-center is gesloten; we kunnen wel door het (openlucht) museum lopen. Krijgen zelfs bij elke hut uitleg via een bandopname.

We beseffen plots dat het grootste deel van de tocht erop zit.

Dan naar 'Monument Valley'. Zoals wij, zuinige Hollanders, dachten weer een aardige toegangsprijs. En dan heb je in feite nog niets bijzonders;  oké, het museumpje, restaurant, souvenirshop en toiletten. Ze weten het wel die Navajo's. Natuurlijk heb je een prachtig uitzicht op de verschillende rotsformaties, waar menig film geschoten is. John Ford de meeste, maar natuurlijk is 'Easy Rider' op dit moment voor ons.

Op de motor mochten we de self-tour niet maken; met een tour-van was ons veel te duur.

Nu zitten we in Kayenta, motoren afgetankt, de meeste een baantje getrokken in het koude zwembad, het eerste deel van ons reisverslag, klaar om straks te gaan eten.