13 september Sin City

We gingen al vroeg op pad. Via interstate 15 richting Glendale. Weer de wijdse vergezichten;  roodbruin, groenig, grijs. Trucks, SUV's, auto's, laat maar gaan. We hadden afgesproken het rustig aan te doen. Dus touren we met 60-65 over de Interstate.

Totdat ineens een rotsblokje van een 100 meter hoog of zo in de weg lag. De Interstate krulde met wijdse bochten om de rotspartijen heen; de ene keer linksom dan weer rechtsom. Het was zeker geen straf om te rijden. Aanvankelijk een beetje frisjes, maar gaandeweg liet de zon zich meer zien en was de tegenwind niet meer heel erg verfrissend.

Bij Glendale linksaf naar de 169. Zullen we de Valley of Fire rijden? Ach, waarom niet. Bij het inrijden ontwaren we de rode rotspartijen; een ervan heet 'The Seven Sisters'. De weg slingert zich door dit State Park; door de toenemende zonkracht en zwoele wind is het echt een vallei van vuur. Voordat we het park uitrijden keren we om. Bij het rustpunt onderweg hadden we namelijk nog een andere afspraak gemaakt. Dus deze weg terug; het is de kortste weg naar de Hooverdam.

Park uit rechtsaf de 169 verder volgen. Saai is het niet, alleen verdories warm. De zon teistert de weg, de wind is zo warm dat de droger bij ons er jaloers op is. Maar de uitzichten blijven boeien. Rechts dor met in de verte de massieven, links groen en waarempel ook stukken blauw. Lake Mead is in zicht.

We draaien af naar de Hooverdam. Blij dat we de motor in de parkeergarage kunnen zetten; schaduw!!!!!!!!!!!!!! We haasten ons naar het Hoover-cafe. Binnen is het redelijk uit te houden en we moeten nog lunchen. Allemaal een XXL-formaat drinken en een hotdog met french fries. Met deze hitte moet je vocht en zout wel in de gaten houden.

We gaan na het eten toch maar naar buiten; eerst een wandeling over de dam. Tjonge, we (in ieder geval ik) dachten dat de Glen-dam groot was! Nou uh, niet dus.

(Ik ga nu eten, weet niet wanneer de rest volgt)

Het is hier nu 3.00 uur en bij jullie 11.00. Dadelijk wordt duidelijk waarom.

Was dus gebleven bij de Hooverdam; nou die is majestueus. We lopen over de dam naar Arizona, dan terug naar Nevada. Iedere staat heeft twee inlaattorens. We volgen een tour vanuit het visitor center. Krijgen via presentaties uitleg over de bouw en achtergronden van de dam.

Verbazingwekkend hoe men dit bouwwerk begin jaren 30 kon construeren.

We halen onze Harleys op en gaan richting Las Vegas. De hitte wordt alleen maar groter; een klamme zwoele deken (en laaghangende zon) maken dat de motoren wel erg heet worden. Zeker als we in de straten van Las Vegas regelmatig stil staan.

We rijden dankzij Marco rechtstreeks naar Circus Circus; het hotel voor twee dagen. Imposant als je het ziet staan; vooraan aan de Strip (rustig gedeelte). Inchecken, spullen naar binnen, motoren op slot. Dan een welverdiende douche; tjonge wat is dat lekker.

We eten in het restaurant van het hotel; van de kamer uit door verschillende zaleen met gokkende mensen. Na het eten lopen we naar de Strip. Hoe verder dat we lopen, hoe imposanter dat het wordt. Je krijgt een stijve nek als je omhoog durft te kijken, zoveel verdiepingen. We lopen binnen bij Ceasar Palace. Het is een hotel, maar natuurlijk ook casino. een paar roltrappen op, gebogen, en je komt in een ruimte waarvan je waant dat je in de open lucht kijkt. En zo groot, dat de Heuvelgalerie erbij in het niets valt. We drinken een pilsje en gaan verder naar de fontein van God. Gebaseerd op de Trevi; zoals alles in Ceasar gebaseerd is op Rome. Rond 12 lopen we naar buiten. Willy en Mart nemen de taxi naar het hotel. Met zijn vieren lopen we verder naar het Bellagio. We genieten van de choreografie van de fonteinen op muziek.

We steken de straat over en komen terecht op een terrasje. Gewoon een cola en mensen kijken. Ik ben er nooit zo voor, maar ochut wa'n volk loopt er rond. We hebben er geruime tijd gezeten en ons vermaakt. Toch moesten we terug naar de kamer. Heb me steeds verbaasd over het grote, schreeuwerige, over-the-top van deze Strip.

Ben benieuwd wat morgen gaat brengen. Zet er dan ook wat foto's op.

Voor nu van ons welterusten. (voor ons :-))