17 september de cirkel rond

Bij vertrek uit Flagstaff is een extra laagje kleding echt nodig. We schieten de 89a South op en laten ons weer verrassen door de groene vergezichten. We kronkelen naar Sedona. De weg lijkt uitgehouwen uit de massieven, zo dicht rijden we weer langs de rotsen. Even later toch flink wat bomen links en rechts. We ontwaren verschillende 'campgrounds'. We zien een paar tentjes en caravans. Gewoon aan de trekhaak zoals bij ons. Een meter of 5-6. Dan de dubbelassers van zo'n 10 meter. De mooiste zijn echter de caravans, die op een schotel in de achterbak van een pick-up zitten. Knapen van een 12 tot 15 meter lang. Als men deze neerzet, kan de zijkant nog uitgeschoven worden. Vaak ook achter zo'n aanhanger of caravan van 10 meter een Jeep. Nee, dan denk je niet groots.

In Sedona kijken we even rond, een stadje dat weer nieuw leven ingeblazen is en erg toeristisch. Na een colaatje (de hoeveelste was dat deze weken?) en het uitdoen van een laagjekleding gaan we op weg naar Prescot. Dat de weg pas nieuw is merken we aan de vele rotondes die we te verwerken krijgen. Een pas nieuw aangelegd traject.

Onderweg passeren we Jerome, een spookstadje dat weer helemaal tot leven gekomen is. De infrastructuur is niet aangepast; we staan dus regelmatig stil op een steile helling of in een scherpe bocht. Eenmaal door Jerome krijgen we een heerlijke slingerweg voor de kiezen; de red Roch View way een genot om te rijden! Toch fijn dat deze op de laatste dag nog voor de wielen verscheen. Voorbij Prescot schieten we de 89 op en daarna de interstate 60. Dat is even een pittig stuk, zeker ook gezien de afstand. Het warme weer en de laagstaande zon doen ook een duit in het zakje. We slapen weer in het hotel, waar we begonnen zijn.

De cirkel is rond.

Voor de volgers die de kaart bijgehouden hebben, eigenlijk voor iedereen: Hoeveel mijl hebben we nu gereden?

Morgen rijden we nog een bonus: het vliegtuigkerkhof van Tucson.