16 september Grand Canyon

Vandaag een korte rit van Williams naar Flagstaff. Een tussenstop bij de Grand Canyon. Bij vertrek was het raadzaam om een extra laagje aan te trekken; het was frisjes. De Highway is voor ons onderhand vertrouwd; lange stukken, waarbij de omgeving weinig afwisselt. Feit is wel dat deze de laatste dagen groen is. Telkens ook cirkelen roofvogels, maar vooral raven boven de vlaktes. De raven hebben een speciale betekenis voor de indianen. Kijk maar eens na!

Vlak voor we de Grand Canyon inrijden, een stop bij de helihaven. Er staan genoeg helicopters; geen van ons gaat echter mee.

In Grand Canyon Park de motoren gestald en de tourbus genomen naar verschillende viewpoint. In een woord schitterend. Als je het nog nooit gezien hebt is het overweldigend. Bij elk viewpoint weer een andere invalshoek, een andere kijk, steeds iets nieuws ontdekkend. We hebben ruim de tijd genomen. Eigenlijk iets te veel; door een onfortuinlijke geval, moesten we het vertrek met ruim een uur uitstellen.

Daardoor zijn we ook niet meer bij de wachttoren, het laatste point, geweest.

De schemering viel al, toen we het park uittreden. We moesten nog ruim 80 mijl rijden. In het begin niet zo erg; dan echter is het echt donker, wordt het fris, is de derde laag eigenlijk ook niet genoeg, 1 broek zeker niet. We bikkelen echter door.

De weg is echt donker, achter auto''s rijden is het meest safe; je weet waar je heen moet. De wegen zijn niet verlicht, dat sparen ze weer uit, verdienen ze de uitbundigheid van Vegas weer een beetje terug.

Raadsel tussendoor:  Wat zie je nergens in Vegas?

In duisternis en kou komen we bij het hotel aan. Direct bij de buurman eten en daarna diep onder de wol. Proberen weer warm te worden!